“ზოგჯერ თქმა სჯობს არა თქმასა, ზოგჯერ თქმითაც დაშავდების”..მართლაც.. მთელი ჩემი შეგნებული ცხოვრება, გავატარე იმ ზღვარზე ყოფნის სურვილით, რომელიც გადის სიმართლესა და სიცრუეს შორის.. ჩემთვის ყოველთვის საფიქრალი იყო - "როგორ უნდა…

სიყვარული  ხან თბილი სიოა, რომელიც გაზაფხულის დილასავით გვატკბობს, ხან კი ქარიშხალი, რომელიც შინაგან სამყაროს მთლიანად გვიცვლის... როგორც გრძნობა, ხან მშვიდია და მყუდრო, ხანაც მძვინვარებს.. ის არ შეიძლება მხოლოდ ერთი კონკრეტული…

დილა თენდება.. სრული ქაოსი იწყება.. ვდგები, სარკეში ვიხედები.. თმას ნაზად ვისწორებ, შემდეგ კარადას ვაღებ, ტანზე ხალათს ვიცვამ და ნიღაბს ვირგებ.. იმ ნიღაბს, რომელსაც ყალბი ღიმილი ქვია.. ოთახიდან გავდივარ დედა მიღიმის..…