მარადიული გაკვეთილები ლიტერატურული პერსონაჟებისგან..

ლიტერატურა.. სხვადასხვა პერსონაჟები და ისტორია.. ადამიანური ემოციების სირთულეები.. სიყვარული.. ურთიერთობები.. სილამაზე.. გამოწვევები.. გარდამტეხი ძალა..

ლიტერატურა ყოველთვის ასახავდა და გვანებივრებდა მრავალგვარი სიყვარულის ამბის მოწმობით..

მოდი ამ ბლოგში დეტალურად მივყვეთ, როგორ არის ასახული სიყვარული და ურთიერთობები ზოგიერთ საკულტო ლიტერატურულ ნაწარმოებში და რას გვამცნობენ ისინი ადამიანის ბუნების შესახებ..

1. ჰითკლიფი და კეტრინი – სიყვარული, როგორც აკვიატება..

ემილი ბრონტეს “ქარიშხლიან უღელტეხილში” სიყვარული ბნელ, აკვიატებულ ფორმას იღებს.. ჰითკლიფისა და კეტრინ ერნშოუს  კავშირი არის ინტენსიური და ვნებიანი, მაგრამ ასევე ძლიერი და დამანგრეველი.. ჰითკლიფის სიყვარული ქეთრინისადმი ყოვლისმომცველი აკვიატება ხდება, რაც მას შურისძიებისა და სისასტიკისკენ უბიძგებს.. ქეთრინისთვის, სიყვარული ჰითკლიფის მიმართ, არის გადაჯაჭვული საკუთარი ინტერესებითა და სოციალური ამბიციებით, რაც იწვევს, მის სხვა კაცზე დაქორწინებას სტატუსისთვის.

ბრონტეს მიერ სიყვარულის გადმოცემა უხეშია, და გვიჩვენებს, თუ როგორ შეიძლება ღრმა სიყვარული გარდაიქმნას ტოქსიკურად.. რომანი უპირისპირდება სიყვარულის რომანტიკულ იდეას, როგორც წმინდა სათნოებას, გვთავაზობს აზარტულ ხედვას იმის შესახებ, თუ როგორ შეუძლია სიყვარულს მიიყვანოს ინდივიდები სიგიჟისა და განადგურების ზღვარზე.. და ბადებს კითხვას, არის თუ არა სიყვარული შენიღბული აკვიატება?

2. ოდისევსი და პენელოპა – გამძლე სიყვარული და ერთგულება..

ჰომეროსის ოდისეაში, ოდისევსის და პენელოპეს ურთიერთობა კონტრასტს გვთავაზობს მღელვარე სიყვარულს მღელვარე სიმაღლეებში.. პენელოპეს ერთგულება ოდისევსის არყოფნის 20 წლის განმავლობაში განასახიერებს გამძლე სიყვარულს.. მიუხედავად იმისა, რომ ხელის მთხოვნელებით არის გარშემორტყმული და ქმრის ბედის შესახებ გაურკვევლობის წინაშე დგას, პენელოპე მაინც ერთგულია და მარჯვედ იყენებს თავის ინტელექტს ხელახალი ქორწინების გადავადებაში..

ოდისევსი, თავისი თავგადასავლებითა და ცდუნებებით დაყოვნებული, საბოლოოდ მაინც ბრუნდება სახლში, პენელოპესთან.. მათი ურთიერთობა მაგალითია მოთმინების, ლოიალობისა და ნდობის, რაც ამტკიცებს, რომ სიყვარულს შეუძლია გაუძლოს დროისა და მანძილის გამოცდას.. ოდისევსის და პენელოპეს მეშვეობით ჰომეროსი სიყვარულს ასახავს, ​​როგორც გამძლეობის წყაროს, რომელიც ძლიერდება და არაა დასუსტებული უბედურებით..

3. ფლორენტინო და ფერმინა – სიყვარული მთელი დროის განმავლობაში..

გაბრიელ გარსია მარკესის სიყვარული ქოლერის დროს გთავაზობთ სიყვარულის უნიკალურ ამბავს ფლორენტინო არიზასა და ფერმინა დაზას პერსონაჟების მეშვეობით.. ფლორენტინოს უპასუხო სიყვარული ფერმინას მიმართ ათწლეულებს მოიცავს, მას შემდეგაც კი, რაც ის სხვა კაცზე დაქორწინდება.. მისი სიყვარული მომთმენი და ურყევია, მაგრამ ის ასევე ესაზღვრება აკვიატებას, რადგან წლებს ატარებს მასთან ყოფნის შესაძლებლობის მოლოდინში..

ფერმინას გრძნობები კი დროთა განმავლობაში ვითარდება.. ის თავდაპირველად უარყოფს ფლორენტინოს მიღწევებს და ქმართან ერთად აშენებს ცხოვრებას.. მისი გარდაცვალების შემდეგ, იგი სიბერეში უკავშირებს ბედს ფლორენტინოს, როდესაც მათი სიყვარული საბოლოოდ სრულდება.. მარკესი ასახავს სიყვარულს, როგორც გარემოებას, რომელსაც შეუძლია გაუძლოს დროის სვლას, მაგრამ ის ასევე სვამს კითხვას – სიყვარული, რომელსაც ამდენ ხანს ელოდები, ნამდვილად სიყვარულია თუ იდეალიზებული ფანტაზიაა?

ფლორენტინოსა და ფერმინას მეშვეობით მარკესი გვაცნობს, რომ სიყვარული შეიძლება იყოს მარადიული, შეუძლია მოთმინებით ელოდოს, მაგრამ ხშირად იცვლება იმ ცხოვრების გზის მიხედვით, რომელსაც გავდივართ..

4. ვიქტორ ფრანკენშტეინი და ელიზაბეტ ლავენზა – სიყვარული, როგორც პასუხისმგებლობა..

მერი შელი “ფრანკენშტეინში” ვიქტორ ფრანკენშტაინისა და ელიზაბეტ ლავენცას ურთიერთობის აღწერისას, გვიამბობს სიყვარულზე, განსხვავებული პერსპექტივით – სიყვარული, როგორც პასუხისმგებლობა.. ელიზაბეთის სიყვარული ვიქტორისადმი ურყევია, მაგრამ ვიქტორის მეცნიერული საქმიანობით გატაცება ჩრდილავს მისადმი ერთგულებას.. ის მუდმივად უგულებელყოფს ელიზაბეთს, ანიჭებს უპირატესობას თავის ამბიციებს, რაც იწვევს დამანგრეველ შედეგებს მათ ურთიერთობაში..

შელი იყენებს მათ ურთიერთობას, რათა გამოიკვლიოს, თუ როგორ შეიძლება სიყვარულის უგულებელყოფა პირადი მიზნების მისაღწევად და როგორ შეიძლება უგულებელვყოთ ისინი, ვინც ჩვენ გვიყვარს, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ტრაგიკული შედეგები.. ვიქტორმა ვერ დაიცვა ელიზაბეთი მის მიერ შექმნილი ურჩხულისგან, ეს ხაზს უსვამს აზრს, რომ სიყვარული მოითხოვს არა მხოლოდ სიყვარულს, არამედ პასუხისმგებლობას და ზრუნვას..

საბოლოოდ..
სიყვარულის მრავალი სახე არსებობს.. სიყვარულისა და ურთიერთობების განხილვა ლიტერატურაში ერთგვარი სარკეა.. იქნება ეს ჰითკლიფისა და კეტრინის აკვიატებული სიყვარული, თუ პენელოპეს ერთგულება, ეს ისტორიები გვამცნობს ადამიანური ემოციების სირთულეებს.. სიყვარული შეიძლება იყოს გამძლეც, ვნებიანიც, მარადიულიც.. ეს დამოკიდებულია გარემოებებზე, ადამიანებზე და მათ წინაშე არსებულ, როგორც სოციალურ ზეწოლაზე, ასევე შინაგან სიმტკიცესა და გრძნობის სიწრფელეზე..

ამ გმირების მეშვეობით ლიტერატურა გვახსენებს, რომ სიყვარული არ არის ერთჯერადი გამოცდილება.. ის იბადება, იზრდება, ვითარდება.. ის ყალიბდება დროის, ადგილისა და ინდივიდუალური არჩევანის მიხედვით, ჯერ ჩვენში, შემდეგ კი….

ნინო კიზირია 🫶🏻