ავტორი: ანი ხარაძე ყველას ადამიანისთვის დგება მომენტი, როდესაც ცხოვრების დინების ქაოტური მდინარიდან ამოვყვინთავთ ხოლმე ჰაერის ჩასასუნთქად, წამიერი სიჩუმის დასაჭერად.. სწორედ…

დილა უხასიათოდ დაიწყო.. გაზქურის ალი ავანთე, აქაფებული ყავა დავადგი, დაველოდე შუშხუნს და გულებიან ჭიქაში ჩავისხი.. დუღს, ორთქლი ასდის და არომატსაც…

დღეს ისე წვიმს თითქოს აღარასდროს გამოიდარებს..   არ ვიცი ამინდს დავაბრალო, თუ საკუთარ გაურკვევლობას მაგრამ არაფრის კეთება არ მინდა.. არა სასოწარკვეთილი…