მზის ჩასვლისას, როდესაც ცა იშლება, თითქოს ყველაფერი ერთად ილექება.. სიჩუმე, რომელსაც არაფრის ხმა არღვევს, გრძნობების სიმძიმედ იქცევა.. სიყვარული ყოველთვის მარტივი…

დიდოსტატის მარჯვენას ვკითხულობდი.. ვინ მოთვლის, მერამდენედ ვკითხულობ ამ დიდებულ ნაწარმოებს და ყოველ ჯერზე, ისეთ დეტალს ვპოულობ, რისთვისაც აქამდე განსაკუთრებული ყურადღება…

სიყვარული  ხან თბილი სიოა, რომელიც გაზაფხულის დილასავით გვატკბობს, ხან კი ქარიშხალი, რომელიც შინაგან სამყაროს მთლიანად გვიცვლის... როგორც გრძნობა, ხან მშვიდია…