დიდხანს ვფიქრობდი, ახლა რა მომეყოლა თქვენთვის, ვისი სიყვარულის შესახებ მომეთხრო, ვისი დარდი, თუ სიხარული გამეზიარებინა, მაგრამ მრავალთაგან ერთის გამორჩევა ძალიან…

შოთა რუსთაველის „ვეფხისტყაოსანი“ არის ნაწარმოები, რომელიც ჩემთვის არამხოლოდ ისტორიის ან ლიტერატურის ნაწილია, არამედ ჩემი პირადი ემოციების, ფიქრების და ოცნებების შესატყვისიც..როდესაც…

პარიზში ყოფნისას, ყოველ დილას ფრანგული ჰანგებით ვიწყებდი.. (კლიშე!) და ერთ დღეს, ედიტ პიაფის შესანიშნავი ჰანგის „La vie en rose”-ის მოსმენისას…